Dinsdag bespraken we in de commissie mobiliteit de beleidsnota. Hoewel de minister onmiskenbaar goede intenties heeft, heb ik enkele fundamentele bedenkingen bij de aanpak. De ambities voor de mobiliteit, en vooral het spoorverkeer, zijn groot, maar de concrete middelen ontbreken. Hoe kan de NMBS meer treinen en verbindingen aanbieden terwijl er dit jaar al 50 miljoen euro wordt bespaard? Over de volledige legislatuur zouden de besparingen bij NMBS en Infrabel zelfs oplopen tot minstens 675 miljoen euro. Daarnaast bevat de nota geen concrete uitwerking van de liberalisatie van het spoor, terwijl dit juist essentieel is voor een efficiëntere en concurrerende spoorwegsector.
Ook de verdeling van het budget volgens de 60%/40%-regel blijft problematisch, vooral als we kijken naar noodzakelijke infrastructuurwerken zoals de IJzeren Rijn. Deze verdeelsleutel bemoeilijkt investeringen in cruciale projecten. Bovendien blijft het de vraag of een geïntegreerd ticketsysteem snel genoeg kan worden gerealiseerd, gezien de technologische en administratieve obstakels. De ambitie is er, maar de uitvoering blijft achter.
Tot slot ontbreekt het de nota aan een geïntegreerde aanpak voor veiligheid op de trein en biedt het geen oplossingen voor de capaciteitsproblemen waarmee het spoor wordt geconfronteerd. Kort gezegd, er ligt nog veel werk op de plank.
