Tijdens de plenaire vergadering van 16 oktober stelde ik de minister opnieuw vragen over het Terug Naar Werk-fonds (TNW), het fonds dat bedoeld is om langdurig zieken te begeleiden naar de arbeidsmarkt. Het principe is goed: mensen die langer dan een jaar ziek zijn, kunnen via dit fonds een voucher van 1.800 euro krijgen om begeleiding te volgen bij loopbaanbegeleiders. Het fonds wordt bovendien gefinancierd door onze zelfstandigen en ondernemers — mensen die zelf dagelijks werk en kansen creëren voor anderen.
Maar de cijfers spreken voor zich. Eind vorig jaar zat er 4,5 miljoen euro in dat fonds, en toch werden er amper 20 trajecten opgestart. Nochtans zijn er 90 TNW-coördinatoren actief bij de mutualiteiten, die net bedoeld zijn om langdurig zieken te helpen re-integreren. Vandaag is dat bedrag al opgelopen tot 13 miljoen euro, maar tastbare resultaten blijven uit.
De minister heeft intussen al vijf jaar de bevoegdheid over dit dossier en er zijn verschillende systemen uitgewerkt: contactmomenten met ziekenfondsen, overlegstructuren, responsabilisering van werkgevers, en nu dus dit fonds. Maar ondanks al die structuren en goede bedoelingen verandert er voor de mensen op het terrein weinig.
Ik heb de minister dan ook duidelijk gemaakt dat het tijd is voor beleid dat werkt, niet voor extra administratie. We moeten mensen die langdurig ziek zijn echt begeleiden naar werk in plaats van ze in een systeem te parkeren waar niemand beter van wordt — niet de mensen zelf, en ook niet onze economie.
Want met meer dan 500.000 langdurig zieken in ons land, waarvan 300.000 tot aan hun pensioen thuiszitten, kunnen we het ons niet permitteren om nog langer te wachten.
Bekijk mijn tussenkomst in de plenaire hier.
