Vragenuur in de Kamer: de groeiende controlestaat onder Arizona
Tijdens het vragenuurtje van donderdag 20 november stelde ik een vraag aan de eerste minister over een verontrustende evolutie in dit land: een federale regering die steeds vaker kiest voor méér controle, méér databanken en méér wantrouwen tegenover haar burgers.
Steeds nieuwe systemen, meldplichten en toezichtmechanismen stapelen zich op. Of het nu gaat om het inkijken van de bankrekeningen van alle Belgen, het meelezen met jouw berichten of het centraliseren van alle doktersattesten in één databank: de reflex blijft dezelfde — meer controle, meer regels, meer wantrouwen. Burgers, zorgverleners en bedrijven worden steeds vaker behandeld als potentiële overtreders in plaats van als partners.
Een pijnlijk voorbeeld: het fraudegeval bij een thuisverpleegkundige
Het recente fraudegeval in de thuisverpleging toont dat patroon opnieuw. In dit dossier kon één persoon in slechts enkele jaren tijd de staat voor 3,5 miljoen euro oplichten. Iedereen is het erover eens dat fraude moet worden aangepakt — maar wat doet minister Vandenbroucke? Hij grijpt één dossier aan om een volledige sector te overladen met nieuwe regels en bijkomende controles.
Terwijl dit dossier net aantoont dat het probleem níét een gebrek aan regelgeving is, maar het gebrek aan handhaving. Deze zorgverlener stond al jaren op de radar en kon toch blijven doorgaan.
En dan komt de kernvraag: waarom heeft de minister, met zijn inspectieteam, geen klacht ingediend bij het parket? Dat had perfect gekund. Ze hadden zich burgerlijke partij kunnen stellen. In dat geval had het parket het onderzoek sneller kunnen voeren én had de betrokken persoon een beroepsverbod kunnen krijgen van de onderzoeksrechter — zoals in 2014 al eens gebeurd is in een gelijkaardig fraudegeval.
Maar dat gebeurde niet. In plaats daarvan wordt één mediatiek dossier nu gebruikt om een hele beroepsgroep te viseren en extra wantrouwen op te bouwen.
Een controlestaat lost geen problemen op
Dit toont precies wat er fout loopt: in plaats van gericht en doeltreffend in te grijpen, kiest de regering voor collectieve controle. Maar:
Meer controle vervangt geen goed beleid. Meer wantrouwen lost geen enkel probleem op.
We hebben nood aan een overheid die haar bestaande instrumenten gebruikt, verantwoordelijkheid neemt en naast haar burgers en zorgverleners staat — niet tegenover hen.
👉 Bekijk hier het filmpje van mijn vraag aan de eerste minister in het vragenuurtje van 20 november.
Wereld COPD-dag: Hoog tijd voor meer bewustzijn en een sterkere COPD-aanpak
In België leven meer dan 800.000 mensen met COPD, en ongeveer de helft weet niet dat ze aan deze chronische longziekte lijden. COPD is de derde belangrijkste oorzaak van vroegtijdige sterfte in ons land en veroorzaakt een jaarlijkse maatschappelijke kost van ongeveer 5 miljard euro.
Toch blijft de ziekte vaak onder de radar. COPD is ongeneeslijk en beschadigt de luchtwegen blijvend. Patiënten krijgen te maken met toenemende kortademigheid, hoesten en acute longaanvallen die hun leven ingrijpend veranderen. De impact is enorm — voor mensen, voor hun omgeving én voor ons zorgsysteem.
Ondanks die zware last staat België 31ste van 34 landen in de internationale COPD-index. Diagnoses komen te laat, zorgverleners kunnen te weinig informatie met elkaar delen, en een geïntegreerde aanpak ontbreekt. Daarnaast is het algemene bewustzijn rond COPD veel te laag.
Vandaag, op Wereld COPD-dag, wil we daar aandacht aan schenken. Daarom heb ik een resolutie ingediend in het parlement die inzet op bewustwording, een snellere diagnose en betere samenwerking in de zorg.
Drie speerpunten voor een toekomstgerichte COPD-aanpak
1. COPD erkennen als risicofactor voor hart- en vaatziekten
COPD staat niet los van andere aandoeningen. Patiënten lopen 2 tot 5 keer meer risico op een hartaanval, beroerte of hartfalen. Deze link wordt nog te weinig meegenomen in het nationale beleid rond hart- en vaatziekten.
De resolutie vraagt daarom dat COPD volwaardig wordt opgenomen in het nieuwe cardiovasculaire plan. Door beide ziektegebieden beter op elkaar af te stemmen, kunnen complicaties sneller worden opgespoord en vermeden.
2. Snellere en toegankelijke diagnose via spirometrie
Een spirometrie — een eenvoudige longtest die de longcapaciteit meet — is de gouden standaard om COPD vast te stellen. Toch worden deze testen vandaag onvoldoende uitgevoerd:
- huisartsen starten 81% van de behandelingen,
- maar nemen slechts 5% van alle spirometrieën af.
Wachtlijsten bij specialisten en beperkte middelen in de eerste lijn zorgen voor vertraging, terwijl een vroege diagnose juist essentieel is om longaanvallen en ziekenhuisopnames te vermijden.
De resolutie vraagt daarom:
- meer testlocaties, beter verspreid over het land,
- een nationale lijst van open spirometrielabo’s, zodat huisartsen sneller kunnen doorverwijzen,
- duidelijke richtlijnen en bijkomende opleiding, zodat meer zorgverleners zelf spirometrie kunnen uitvoeren.
Daarnaast moet bewustwording over symptomen zoals kortademigheid en hoesten worden vergroot, zodat patiënten sneller de weg vinden naar test en diagnose.
3. Betere informatie-uitwisseling en multidisciplinaire samenwerking
COPD-patiënten worden opgevolgd door verschillende zorgverleners: huisartsen, longartsen, cardiologen, kinesisten, apothekers… Toch kunnen zij vandaag vaak niet alle noodzakelijke informatie met elkaar delen, omdat hun systemen onvoldoende gekoppeld zijn.
Een goede behandeling vraagt net om samenwerking en één gedeeld patiëntbeeld. De resolutie pleit daarom voor:
- betere koppeling van digitale platformen zoals CoZo,
- een versterkt multidisciplinair netwerk rond elke patiënt,
- een nationaal COPD-register, om beleid, zorgkwaliteit en medicatiegebruik beter te monitoren,
- onderzoek naar de inzet van COPD-verpleegkundigen als vaste schakel tussen eerste en tweede lijn.
Zij kunnen patiënten begeleiden, therapietrouw opvolgen en zorgen voor continuïteit in het zorgtraject.
Bewustzijn verhogen én zorg verbeteren
De resolutie biedt concrete stappen om de zorg voor mensen met COPD te verbeteren: sneller opsporen, beter samenwerken en gegevens slimmer gebruiken. Tegelijk wil ze het publieke bewustzijn over COPD vergroten, zodat symptomen sneller herkend worden en patiënten eerder de juiste zorg krijgen.
Een betere aanpak is niet alleen gunstig voor mensen met COPD zelf, maar maakt onze zorg op termijn ook efficiënter en duurzamer.
👉 Bekijk hier ons filmpje over Wereld COPD-dag en de resolutie die ik indiende.
Seniorenweek 2025 in Lennik: een terugblik op een week vol activiteiten
Van 17 tot 23 november vond ook in Lennik opnieuw de jaarlijkse Seniorenweek plaats. Een week waarin verschillende activiteiten werden georganiseerd voor en met onze senioren, met aandacht voor ontmoeting, informatie en ontspanning.
Pannenkoekenbak – dinsdag 18 november
In WCD Den Bleek konden bezoekers genieten van versgebakken pannenkoeken. Het was een laagdrempelig en gezellig moment waar mensen konden langskomen wanneer het hen paste.
Infomoment: Levenseinde en Euthanasie – woensdag 19 november
In WZC Keymolen werd een informatiesessie georganiseerd over het levenseinde en euthanasie. Spreker Annemie Detramasure gaf toelichting bij de regelgeving en ging in op vragen van aanwezigen. Het werd een inhoudelijk sterk en helder moment rond een thema dat velen bezighoudt.
XXL Visdag & optreden van Michel Dumont – vrijdag 21 november
De week werd afgesloten in WCD Den Bleek met de jaarlijkse visdag, gevolgd door een optreden van Michel Dumont. Het programma bood eerst ruimte voor een gezamenlijke lunch en daarna voor muziek en ontspanning.
De Seniorenweek bracht opnieuw een gevarieerd aanbod samen, met aandacht voor ontmoeting, informatie en plezier. Dank aan alle medewerkers, verenigingen en diensten die mee zorgden voor een vlot verloop van deze editie.
Wetsontwerp Diverse Bepalingen van minister Vandenbroucke: ik blijf pleiten voor kwaliteit, eenvoud en gezond verstand in onze zorg
Tijdens de plenaire bespreking van het wetsontwerp Diverse Bepalingen van minister Vandenbroucke heb ik opnieuw mijn bezorgdheden geuit over twee beslissingen die rechtstreeks impact hebben op de kwaliteit en toegankelijkheid van onze zorg: de afschaffing van de professionele stage voor klinisch psychologen en orthopedagogen, en de manier waarop de griepvaccinatie georganiseerd blijft. Hoewel deze dossiers inhoudelijk verschillend zijn, tonen ze één duidelijke rode draad: de minister kiest voor schijnbare efficiëntie, maar dreigt daarbij de kwaliteit van zorg te verzwakken.
1. Afschaffing van de professionele stage voor psychologen en orthopedagogen
Minister Vandenbroucke heeft beslist om de verplichte professionele stage voor klinisch psychologen en klinisch orthopedagogen af te schaffen. Die stage wordt vervangen door intervisie, supervisie en permanente vorming. Ik heb mij hiertegen uitgesproken en een amendement ingediend om de stage te behouden.
Waarom die stage cruciaal blijft
De opleidingen bevatten vandaag al te weinig praktijkervaring. Dat is niet enkel mijn mening: zowel de Vlaamse Vereniging van Klinische Psychologen als professor emeritus Nady Van Broeck (KU Leuven) bevestigen dat een professionele stage noodzakelijk blijft om pas afgestudeerden voor te bereiden op complexe, vaak kwetsbare patiëntensituaties.
Zonder die stage riskeren we:
- onvoldoende of verkeerde behandeling
- een groter risico op herval
- langere wachtlijsten
- extra druk op een al overbelast zorgsysteem
We zouden nooit toelaten dat een arts meteen na zijn studies gaat opereren zonder stage. Waarom zouden we dan wel pas afgestudeerde psychologen of orthopedagogen zonder intensieve praktijkervaring laten werken met mensen in psychische nood?
Mijn amendement om de stage te behouden werd helaas niet aangenomen. Maar ik blijf ijveren voor kwaliteitsvolle geestelijke gezondheidszorg waar patiënten beschermd worden.
2. Griepvaccinatie: maak het systeem eenvoudiger en logischer
Ook binnen het wetsontwerp van minister Vandenbroucke blijft het huidige systeem voor de griepvaccinatie onnodig omslachtig. Vandaag moeten veel patiënten hun vaccin eerst bij de apotheek ophalen en nadien naar de huisarts gaan om het te laten toedienen. Ik vind dat dit efficiënter kan en moet.
Waarom het huidige systeem niet werkt
Deze werkwijze zorgt voor extra drempels en minder bereik van risicogroepen zoals ouderen en chronisch zieken. En ze ondergraaft het argument van de minister over het zogenaamde ‘gesloten circuit’.
Minister Vandenbroucke stelt dat vaccins exclusief bij de apotheek moeten blijven om dat gesloten circuit te garanderen. Maar in de praktijk gebeurt net het tegenovergestelde: patiënten nemen hun vaccin mee naar huis, bewaren het soms uren of zelfs dagen op een manier die allesbehalve ideaal is. Het circuit wordt dus juist doorbroken.
Mijn voorstel
Ik heb daarom een amendement ingediend om huisartsen opnieuw de mogelijkheid te geven griepvaccins zelf aan te kopen en onmiddellijk toe te dienen. Dat:
- verlaagt de drempel
- maakt vaccineren efficiënter
- bereikt risicogroepen beter
Dit blijft een keuze, geen verplichting, voor huisartsen – maar een keuze die het systeem sterker maakt.
Ook dit amendement werd niet aangenomen, maar ik blijf pleiten voor gezond verstand en patiëntvriendelijkheid.
